انواع مختلفی از رنگ ضد خوردگی وجود دارد که با توجه به ترکیب می توان آنها را به طور کلی تقسیم کرد: رنگ ضد خوردگی اپوکسی، رنگ ضد خوردگی پلی اورتان، رنگ ضد خوردگی اکریلیک، رنگ ضد خوردگی معدنی، رنگ ضد خوردگی پرکلرواتیلن، رنگ ضد خوردگی لاستیک کلر، رنگ ضد خوردگی پلی اتیلن با کلر بالا. با توجه به کاربرد می توان آن را به دو دسته تقسیم کرد: رنگ ضد خوردگی خطوط لوله، رنگ ضد خوردگی کشتی، رنگ ضد خوردگی فلزات، رنگ ضد زنگ مبلمان، رنگ ضد زنگ خودرو، رنگ ضد زنگ. برای لاستیک؛ با توجه به حلال، می توان آن را به: رنگ ضد خوردگی مبتنی بر آب، رنگ ضد خوردگی مبتنی بر روغن تقسیم کرد.
رنگ ضد خوردگی مخلوطی از انواع کانی های سیلیکات آبی است که گروه شیمیایی اصلی اکسیدهای Al2O3 و SiO2 است. Al2O3 عمدتاً از کانی های رسی به دست می آید و SiO2 علاوه بر کانی های رسی از ذرات کوارتز نیز به دست می آید. هر چه میزان Al2O3 و نسبت Al2O3/SiO2 به ارزش نظری کانی‌های کائولینیت نزدیک‌تر باشد، خلوص این گونه رس‌ها بیشتر می‌شود.
